Πόσο σου κοστίζει να είσαι αληθινός; Μονόλογος

Τελικά όλα ξεκινούν από την παιδική ηλικία. Από χρώματα, αρώματα, εμπειρίες, εικόνες της πρώτης παιδικής ματιάς.

Θυμάμαι, κάποτε μου έλεγαν, να μην λέω ψέματα.

Τώρα μαθαίνω ότι έξυπνος είναι όχι μόνο αυτός που λέει ψέματα, έξυπνος είναι αυτός που κρύβει την αλήθεια αλλά και αυτός που παραπλανά.

Κάποτε μου έλεγαν να μοιράζομαι τα παιχνίδια μου, να δίνω το παλιό μου σε κάποιον που δεν έχει…

Τώρα έξυπνος είναι όποιος κρατάει και κρύβει και παίρνει και περισσότερα από άλλους.

Τέλος κάποτε μου έμαθαν να βοηθάω και να σέβομαι τους συνανθρώπους μου και ειδικά αυτούς που έχω ανάγκη…

Τώρα είναι βολικότερο ‘αυτούς’ να τους κρύβουμε και να τους θάβουμε πίσω από τοίχους που γράφουν ‘όλα πεντακάθαρα, όπως η συνείδησή μας…’

Χειρόγραφο και χειροποίητο παιχνίδι!

Αφιερωμένο στην Cook the Book που με κάλεσε! Ένα ποίημα που βρίσκεται στην καρδιά μου αλλά και μπροστά από το αγαπημένο μυθιστόρημα της Φρανσουάζ Σαγκάν, 'Καλημέρα Θλίψη'.

http://autographcollectors.blogspot.com/

Η πορτοκαλένια...

Τόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιουπου έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει,σιγά-σιγά: η μικρή Πορτοκαλένια!

Eτσι καθώς γλαυκόλαμψαν οι εφτά ουρανοί,έτσι καθώς αγγίξαν μια φωτιά τα κρύσταλλα,έτσι καθώς αστραψανε χελιδονοουρές,σάστησαν πάνω οι άγγελοι και κάτω οι κοπελιές,σάστησαν πάνω οι πελαργοί και κάτω τα παγόνια,κι όλα μαζί συνάχτηκάν κι όλα μαζί την είδαν,κι όλα μαζί τη φώναξαν: Πορτοκαλένια!Μεθάει το κλήμα κι ο σκορπιός, μεθάει ο κόσμος όλος,όμως της μέρας η κεντιά τον πόνο δεν αφήνει.Τη λέει ο νάνος ερωδιός μέσα στα σκουληκάκια,τη λέει ο χτύπος του νερού μες στις χρυσοστιγμές,τη λέει κ' η δρόσο στου καλού βοριά το απανωχείλι:

-Σήκω μικρή, μικρή, μικρή πορτοκαλένια!Oπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει.Μήτε σε ξέρει ο γελαστός θεός,που με το χέρι του ανοιχτό στη φλογερή αντηλιάγυμνή σε δείχνει στους τριανταδυό ανέμους!

(Από τον Οδυσσέα Ελύτη)