Πόσο σου κοστίζει να είσαι αληθινός; Μονόλογος

Τελικά όλα ξεκινούν από την παιδική ηλικία. Από χρώματα, αρώματα, εμπειρίες, εικόνες της πρώτης παιδικής ματιάς.

Θυμάμαι, κάποτε μου έλεγαν, να μην λέω ψέματα.

Τώρα μαθαίνω ότι έξυπνος είναι όχι μόνο αυτός που λέει ψέματα, έξυπνος είναι αυτός που κρύβει την αλήθεια αλλά και αυτός που παραπλανά.

Κάποτε μου έλεγαν να μοιράζομαι τα παιχνίδια μου, να δίνω το παλιό μου σε κάποιον που δεν έχει…

Τώρα έξυπνος είναι όποιος κρατάει και κρύβει και παίρνει και περισσότερα από άλλους.

Τέλος κάποτε μου έμαθαν να βοηθάω και να σέβομαι τους συνανθρώπους μου και ειδικά αυτούς που έχω ανάγκη…

Τώρα είναι βολικότερο ‘αυτούς’ να τους κρύβουμε και να τους θάβουμε πίσω από τοίχους που γράφουν ‘όλα πεντακάθαρα, όπως η συνείδησή μας…’