SEVEN (7)

Μετά από την πρόσκληση των φίλων ανατολή, δημήτρη μαμαλούκα, μάρκο και melomenos, παραθέτω τις επτά (7) ταινίες που έχω λατρέψει.

Πολίτης Κέιν. Για την τελευταία του φράση ‘Rosebud’, για την υπέροχη πλοκή και την φωτογραφία, τη σκηνοθεσία, το σενάριο, την ηθοποιία, το ότι ‘έβλεπε’ χρόνια μπροστά… και για τα δάκρυα του τέλους. Για αυτό το έλκηθρο…

Δωμάτιο με Θέα. Γιατί πρώτα το διάβασα σε βιβλίο και δεν με απογοήτευσε και κάθε φορά θα το λατρεύω για την πολυαγαπημένη μου Φλωρεντία και για την εγγλέζικη εξοχή. Και ένας ρομαντικός έρωτας ανάμεσα στα στάρια και στις φτέρες με καλό τέλος! Απίθανα σκηνοθετημένο.

Ντόμινο. Πολύ σκληρή ταινία για την άγρια αναζήτηση του εαυτού μας που μπορεί να μας οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή… Γιατί η ζωή δεν είναι παραμύθι, όσο και αν φαίνεται.

Δρ. Ζιβάγκο. Για την γοητεία, την επαφή, το ξαφνικό, το μοιραίο, τη διάλυση μέσα σε ένα χωρόχρονο που είχε φτάσει στο μηδέν. Για την κοσμοπολίτικη και την αντίθετη εικόνα που τόσο χαρακτηριστικά μας έδωσε ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης… Για τον μεγάλο έρωτα.

Βέρτιγκο. Γιατί οι εμμονές μας μπορούν να μας τρελάνουν και να μας οδηγήσουν σε μέρη χωρίς επιστροφή. Γιατί ο έρωτας χωρίς ελπίδα είναι έρωτας με το αόρατο και πάντα το αόρατο είναι επικίνδυνο.

Όσα παίρνει ο άνεμος. Γιατί μ’ άρεσε η γυναίκα αυτή. Που δεν ήταν απόλυτα γλυκιά και αγγελική, ούτε όμως κακιά και μικρόψυχη. Ανθρώπινη, με αδυναμίες και λάθη, καθόλου εξιδανικευμένη. Πεισματάρα και θαρραλέα περισσότερο από την εποχή της και τον τόπο της. Αλλά τα κατάφερνε… Γιατί αυτή η διαφορετικότητα ήταν που τη βοηθούσε να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Πίστευε σε ένα καλύτερο αύριο. Για τα υπέροχα υγρά μάτια της Βίβιαν Λη και τις φράσεις του Ρετ Μπάτλερ…

Καζαμπλάνκα. Για τον έρωτα, το ανεκπλήρωτο. Τις μοιραίες ματιές, το θολό βλέμμα, τα άφιλτρα τσιγάρα και το ποτό να κολλάει στο λαιμό. Τη θυσία του να αγαπάς χωρίς να θέλεις ανταλλάγματα. Για την ατμόσφαιρα, για την εποχή της αυτοθυσίας, του ‘φιλότιμου’, των σκοτεινών μπαρ.

Να κλέψω και μία; Το Μπραζίλ... γιατί μ'αρέσει να 'κρυφοκοιτάω' στο μέλλον.

Προσκαλώ λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου και για πρώτη φορά (7 φίλους που εύχομαι να μην επαναλάβω τα ονόματα που ήδη είδα ότι πρότειναν - αχ πόσο δύσκολο είναι αυτό, δεν μ’ αρέσει να λέω λίγους!) τους:

george

kyriayf

dr. ugbar

jason

ange-ta

marialena

με το φεγγάρι αγκαλιά