Βιβλία...

Μπορεί ένα βιβλίο να σου αλλάξει τη ζωή? Λοιπόν τα τελευταία χρόνια υπάρχει αυτή η τάση, αυτή η ανάγκη. Επειδή δεν πιστεύουμε σε τίποτα, οι παλιές ιδέες, θρησκείες, τρόπος σκέψης, ατομικής και κοινωνικής προσέγγισης έχει αλλάξει, έχουμε την ανάγκη να πιστέψουμε κάπου... Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όχι βιβλίου αλλά συγγραφέα, είναι ο Π. Κοέλιο. Έχει φανατικούς πιστούς και φανατικούς εχθρούς. Ειδικά τα πρώτα του βιβλία έκαναν κάποιους (πάρα πολλούς), να πιστέψουν στη 'συνομωσία του σύμπαντος' κλπ. Έφερε μια 'new age' προσέγγιση στα πράγματα. Και γιατί ο κόσμος έχει τόση ανάγκη από τέτοιους συγγραφείς? Γιατί θέλουν κάπου να δουν μια ελπίδα, φως, κάτι καινούργιο που θα το αγκαλιάσουν... Και κάποιος θα πει, μα καλά ένα βιβλίο το κάνει αυτό? Ναι, ένα βιβλίο. Το ίδιο δεν έγινε και με τον Νταν Μπράουν πρόσφατα? Ξεσηκώθηκε όλος ο καθολικός και ορθόδοξος κόσμος... Αν είναι σωστά αυτά που γράφουν? Δεν τα κρίνω για τις ακρίβειές τους, έτσι και αλλιώς ένα βιβλίο πάντα κουβαλάει το στοιχείο της φαντασίας, αλλιώς μιλάμε για βιογραφία ή για βιωματική γραφή, πράγμα που δεν συναντούμε στους δυο. Εγώ σε όλα αυτά μένω απ'έξω. Με γοητεύουν τα βιβλία τους (ειδικά το τελευταίο Ζαχίρ του Κοέλιο ήταν απαράδεκτο), αλλά ως εκεί. Σαν άνθρωπος που γράφω,μπορώ να πω και για τους δύο συγγραφείς ότι έχουν κοινά στοιχεία. Σε τί επίπεδο? Στο ότι μπορούν να μπλέκουν με αριστοτεχνικό τρόπο αληθινά γεγονότα και στοιχεία με την μοναδική τους φαντασία. Μπορούν να τιθασεύουν και να καθοδηγούν με εξαιρετική δεξιοτεχνία το νου και τη φαντασία του κοινού αναγνώστη εκεί που θέλουν. Τελικά στη ζωή μας γίνεται αυτό που θέλουμε εμείς να πιστέψουμε, έστω και αν υπάρχει η δικαιολογία ή η αφορμή από κάποιο φίλο, λόγο, βιβλίο, εικόνα κλπ. Εμείς καθοδηγούμε τις επιλογές μας... είμαστε οι επιλογές μας.