Φλερτ

Αγωνία και πετάρισμα καρδιάς... "Θα με πάρει τηλέφωνο? Δεν θα με πάρει... Και αυτά που είπαμε... μήπως παρεξήγησε κάτι? Θα μου απαντήσει στα μηνύματα (που του έστειλα και τα έγραφα δέκα λεπτά το ένα και τα ξαναέσβηνα?). Μήπως είναι στο μυαλό μου το ότι με φλερτάρει? Και εγώ, γιατί έχω κολλήσει, σιγά δεν είναι και ο καλύτερος και πιο υπέροχος άνδρας στη γη... Ή μήπως είναι?" Πόσες τέτοιες ερωτήσεις έχουν περάσει από το μυαλό μας. Πόσο μας αρέσει αυτού του είδους το 'παίδεμα'. Είναι τόσο όμορφο αυτό το κομμάτι μιας ανθρώπινης επαφής. Δεν λέω σχέσης, γιατί υπάρχει πάντοτε ο αστάθμητος παράγοντας του ξαφνικού παγώματος, της παράλογης απόστασης (από φόβο ή για κάποιο άλλο λόγο). Προτιμώ να σταθώ στα συναισθήματα... Και ακόμα και ένα φλερτ, όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, μένει στην καρδιά μας. Αν θέλουμε και αν πρέπει θα εξελιχθεί... Το προαιώνιο παιχνίδι, δύο αιώνιων 'ερωτικών εχθρών' και αντίθετων φύλων... εκεί που η έλξη γίνεται επιθυμία. Συναισθήματα απολαυστικά, σαν να έχεις μεθύσει από προ-ερωτική διάθεση... Χαμογελάς ευκολότερα, νιώθεις την καρδιά σου να χτυπά μελωδικά, τα χαρακτηριστικά σου γίνονται απαλότερα και 'ευγενικότερα', απλά με ένα φλερτ... Φαντάσου και να ερωτευτείς!!! Απλά η γοητεία του απλού, του όμορφου και του αθώου δεν αναπληρώνεται... είναι όπως όλα τα απάτητα και απραγματοποίητα πράγματα, όπως το χιόνι μιας βουνοκορφής, είναι ευαίσθητο, αγνό και λιώνει τελευταίο στην ψυχή μας.