Το τοπίο...

Έχεις πει ποτέ ότι μπορεί να πεθάνεις, μόνο και μόνο βλέποντας ένα τοπίο;

Βαθύ μπλε, μαύρα βράχια, βίαια κομμένα, παγωμένο λευκό και λουλακί χρώμα στα σπίτια, εκτυφλωτικός, καυτός ήλιος. Το πλοίο σαν να στάθηκε για δευτερόλεπτα να θαυμάσει, για ακόμα μια φορά, την καλλονή. Η ανάσα μου κόπηκε.

Τοπίο εξωπραγματικό, όσο και τα όνειρά μας, μερικές, σπάνιες φορές. Η Σαντορίνη ήταν εκεί, πληγωμένη από παλιές ηφαιστειακές εκρήξεις, αλλά τόσο συγκλονιστικά όμορφη… και τρομακτική, στην αρχή. Πρώτη φορά δεν μπορούσα να μιλήσω (και πιστέψτε με μιλάω πολύ, όταν θέλω). Κοιτούσα με μάτια αχόρταγα το τοπίο. Το τόσο άρρηκτα δεμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη… Σπίτια φτιαγμένα στο βράχο, μέσα του, πάνω του, άνθρωποι που ζουν την ισορροπία του ‘τρόμου’ μέχρι την επόμενη φορά που το άγριο θηρίο που κοιμάται θα ξυπνήσει… Αλλά οι άνθρωποι δεν φεύγουν, μένουν εκεί, τα γονίδια τους σπρώχνουν να ζουν εκεί, να καλλιεργούν με το τίποτα και τον ιδρώτα του ανέμου ευλογημένο κρασί και λίγα ιδιαίτερα προϊόντα λόγω ιδιομορφίας… Άσχετα αν έχουν χαθεί ζωές και περιουσίες. Ο τόπος τους ‘δένει’ εκεί.

Και μετά ο ήλιος, αυτός ο τόσο παράξενος ήλιος που βουτάει μέσα στη θάλασσα σκορπίζοντας όλα τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, μαβιά, κόκκινα, πορτοκαλιά, ροζ, φούξια, μπλε, χρυσά, στις λευκές επιφάνειες των εκκλησιών, των σπιτιών, πάνω μας, γύρω μας, μέσα μας… Ο τόσο μαγικός ήλιος που κανένα φεγγάρι μπορεί να συναγωνιστεί. Το τεράστιο άστρο λιώνει για χατίρι σου… Διαλύεται μέσα στην σκοτεινή απέραντη θάλασσα που περιτριγυρίζει τον ηφαιστειακό χώρο της Σαντορίνης. Εκεί που τολμάς να πεις ότι μετά από τόση ομορφιά μπορείς και να κλάψεις και αν είσαι και λίγο περισσότερο ρομαντικός από όσο πρέπει, να πεις ότι μπορεί και να πεθάνεις… αφού δεν μένει να δεις κάτι περισσότερο συγκλονιστικό από την τόση ομορφιά. Αφού το νησί σου αποκάλυψε τα μυστικά του και σε έκανε μύστη του, πλέον έχεις γίνει μέρος του, είσαι δικός του… Κόλαση και παράδεισος μαζί, πόνος και λύτρωση, φόβος και θάρρος... Πόθος, ναι αυτό είναι το συναίσθημα που σου προκαλεί αυτό το νησί. Πόθο για ζωή και ομορφιά...