Εποχές

Μ'αρέσουν όλες οι εποχές του χρόνου. Ακόμα και τα Χριστούγεννα που για καιρό και για κάποιο περίεργο λόγο, μου προκαλούσαν κατάθλιψη. Προφανώς τώρα έχω μεγαλώσει τόσο που έχω ανάγκη να χαλαρώνω και να αισθάνομαι ξανά παιδί έστω για λίγες ημέρες με τα λαμπάκια, τις μπάλες, τον στολισμό του σπιτιού, τα πολύχρωμα αρωματικά κεριά... Αλλά τώρα, ανάμεσα στην άνοιξη και αγγίζοντας το καλοκαίρι, μ'αρέσει περισσότερο. Μ'αρέσει που πλέον δεν φοράμε βαριά ρούχα που μας περιορίζουν στις κινήσεις μας. Αναγκαζόμαστε να αισθανθούμε ανάλαφροι, να προσπαθήσουμε να αδυνατήσουμε, να αλλάξουμε ρούχα, να βγάλουμε τα χαλιά, να αερίσουμε, να ανανεώσουμε, να καθαρίσουμε, να χαρίσουμε, να πετάξουμε. Αυτή η διαδικασία, εκτιμώ, ότι αρκετές φορές είναι και εσωτερική. Είναι μια ανανέωση, μια ανάγκη μιας μικρής αναγέννησης! Ασχολούμαστε και λίγο, ανάμεσα στον πανικό της ζωής, με τον εαυτό μας, τις ανάγκες του, τον ζωτικό μας χώρο, δηλαδή το σπίτι μας. Είναι ανθρώπινη ανάγκη και η ίδια η φύση, με την αλλαγή του καιρού, συνηγορεί και μας οδηγεί σε αυτή την επιλογή, με την σοφία της. (Αν η γύρη δεν μου προκαλούσε και αλλεργικό φτέρνισμα, σίγουρα θα ήταν ακόμα καλύτερα! ;-) Φιλιά