Αρνούμαι

Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από τις οθόνες του κομπιούτερ, της τηλεόρασης με ειδήσεις για αναδιάρθωση, στοιχήματα ‘οίκων’ του εξωτερικού για τη διάλυση της χώρας, χρεωκοπία, βρώμικες πολιτικές σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο πίσω και πάνω από τις πλάτες μας, μεθοδεύσεις, βρώμικοι ή/και ανόητοι πολιτικοί όλων των παρατάξεων που διαχειρίζονται με τρόμο, υπονόμευση και ανοησία τα εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα και εμείς με τρομαγμένα μάτια και θολωμένο μυαλό προσπαθούμε να κρατήσουμε την όποια νηφαλιότητα και ηρεμία μας έμεινε, σβήνοντας βιαστικά τις τρομολάγνες ειδήσεις. Φυσικά περιμένουμε επιτέλους αντίδραση από την δικαστική εξουσία, τιμωρία, προς πάσα κατεύθυνση όλων όσων τα έφαγαν και τα τρώνε, περιμένουμε ακόμα… Όσον αφορά τα τρομο-μέιλ, αρνούμαι να δεχθώ ότι μπορεί κάποιος στρατευμένος υπαλληλίσκος τράπεζας να παίξει με τον δικό μου πανικό και με το μυαλό μου για να φάνε και άλλο τα αφεντικά του.

Αρνούμαι να δεχθώ να βρίζουν τη χώρα μου οι κάθε λογής τύποι। Είναι το σπίτι μου και το σπίτι των παιδιών μας। Αρνούμαι να ξεφτιλίζουν το σπίτι μου, την ιστορία μου (φταίμε, το έχουμε πει χίλιες φορές και το πληρώνουμε σε τόσα επίπεδα) αλλά φτάνει πια! Φτάνει πια η χυδαιολογία। Αρκετά έβρισαν και έφτυσαν εδώ που ζούμε και μεγαλώνουμε εμείς και τα παιδιά μας. Φτάνει λοιπόν.

Λοιπόν τελείωσε! Από σήμερα αρνούμαι άλλες κακές ειδήσεις. Όσο δύσκολα και να είναι όλα γύρω μας, έχω την καθημερινή υποχρέωση σε μένα και στους δικούς μου να είμαι καλά. Αρνούμαι να υποκύψω στην μιζέρια, τον αρνητισμό και την καταστροφολογία. Αρκετά! Το καλό είναι ότι δεν είμαι μόνη μου. Μιλώντας με φίλους και γνωστούς, βλέπω ότι κάνουν το ίδιο. Κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά σε όσα τους τρομάζουν. Όχι γιατί δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα (έτσι και αλλιώς την έχουμε ζήσει στο πετσί μας όλοι όσοι ζούμε στη χώρα μας και ίσως και τα χειρότερα δεν έχουν περάσει) αλλά γιατί δεν θέλουν να παραδώσουν τα όπλα έτσι, χωρίς να αγωνιστούν.

Έχω ανάγκη από καλά νέα, από θετικές κινήσεις, να ακούσω για φιλότιμο, φιλανθρωπία,ελληνική φιλοξενία, δημιουργικότητα, καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες, ανθρωπιά, συμπαράσταση, καλοσύνη. Να ακούσω για Έλληνες και όχι για νεο-Έλληνες. Έχω ανάγκη να νιώσω υπερήφανη για τη χώρα μου.

Τα καλά νέα δεν έρχονται, τα δημιουργούμε, ο καθένας από μας με δουλειά, αφοσίωση και αγάπη … έχουμε υποχρέωση ο καθένας στον εαυτό του πρώτα από όλα αλλά και στο σύνολο, σε αυτή την κατακαημένη πατρίδα… Έξω είναι άνοιξη, ο ήλιος, η θάλασσα, η φύση είναι δίπλα μας,ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, που και όσο και αν την έχουμε πληγώσει εκείνη εξακολουθεί να μας δίνει και είναι καιρός να αφήσουμε λίγη από τη δροσιά και το φως της στην ψυχή μας.

Y.Γ. H φωτογραφία από τον Αρχάγγελο Πανορμίτη στη μαγική Σύμη.